ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﻧﻔﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ

ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﻧﻔﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺗﻮﺩﻩ ﺍﯼ ﻫﺎ . ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ : ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻗﺒﻠﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﻭﺍﺯﮔﻔﺘﻦ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻋﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ !
--------------
ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ‏( ۱۱ ﺁﺫﺭ ۱۳۲۳ ‏) ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﯾﺎ ﻫﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺴﺖ ﺧﺸﻢ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺖ .
ﺳﯿﺪ ﺟﻌﻔﺮ ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ، ﻣﺪﯾﺮ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺁﮊﯾﺮ، ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻓﺮﻗﻪ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ، ﻣﺼﺪﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﻮﺷﺖ : ‏« ... ﺷﻤﺎ، ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺑﻪ ﺍﻣﻼﮎ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﻼﮐﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺍﻏﻠﺐ ﻟﻮﺍﯾﺢ ﺗﻘﺪﯾﻤﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﯼ ﺣﻔﻆ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺎﻟﮑﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻠﺖ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﯿﻤﻨﺎﮎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻠﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ، ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺪﺍﻥ، ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﻣﻀﺮ ﺩﺍﺭﺳﯽ ﺭﺍ ﻟﻐﻮ ﮐﻨﯿﺪ ‏[ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ۶ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۹ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩ ‏] ... ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺷﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ‏»
ﻣﺼﺪﻕ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺣﻤﻼﺕ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ . ﻭ ﺩﺭﺟﻠﺴﻪ ۲۸ ﺁﺫﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ : ‏« ... ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺍﺳﺖ . ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﭗ، ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ، ﺍﻭﻟﯽ ﻫﺎ ﺳﺎﮐﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﻣﯽ ﻫﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻦ ﺭﻭﺯ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺁﺫﺭ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ؟ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺬﺍﺑﻢ ! ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺣﺮﻑ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ " ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺧﻼﻑ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ." ﻣﻦ ﺍﺯ ‏« ﺁﮊﺍﻧﺲ ﺗﺎﺱ ‏» ﮔﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﺨﺒﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺧﺒﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪﻭ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ؟ ... ﻣﻦ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺭﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻃﺮﺣﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺘﻔﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ ... ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ، ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻡ، ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻡ . ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﯾﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﮑﺸﻢ؟ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﯾﮑﺘﺎﺗﻮﺭﯼ ﺟﺪﺍﻝ ﻧﻤﯽ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺟﻨﮕﯿﺪﻡ؛ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻡ . ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻼﮐﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺍﻣﻼﮐﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﺐ ﻧﻔﻊ ، ﺁﻧﺠﺎ ﺯﺍﺭﻉ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻡ . ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺩﯾﮑﺘﺎﺗﻮﺭﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎﺩﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ .... ﺁﻗﺎﯼ ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ ! ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺭﮊﯾﻢ ‏[ ﺷﻮﺭﻭﯼ ‏] ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﻭﻃﻦ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺩﻡ ﮐﺸﯽ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﻣﻠﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﻭﻃﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ، ﭘﺲ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ . ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﯿﻠﺴﭙﻮ، ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺯﺍﺭﻋﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ... ﻣﻦ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭ ﺯﺑﻮﻥ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺷﻮﺩ . ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﻤﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ... ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺭﮊﯾﻢ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﯾﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ؟ ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻧﻔﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻠﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻣﻌﺎﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ .
ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺳﻮﻡ ﺩﯼ ۱۳۲۳ ﻃﯽ ﺳﺮﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺁﮊﯾﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ٢٨ ﺁﺫﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ :

... ﺧﻮﺩ ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﺍﺧﯿﺮ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﻥ ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ : ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﮐﺮﺩ . ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ، ﺭﯾﺸﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺳﺎﺩﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ . ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﻦ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ . ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻭﮐﯿﻞ ﺍﻭﻝ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﺸﻮﯾﺪ، ﻗﻄﻌﺎ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﻏﺮﺽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪﺍﮔﺮﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺍﺯ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻏﺎﺋﺐ ﺷﻮﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﻫﻢ ﺗﻨﻔﺲ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﻗﺒﻠﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﺯﮔ

دکتر محمد مصدق, [۱۸.۱۲.۱۶ ۰۸:۳۷]
ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﻧﻔﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺗﻮﺩﻩ ﺍﯼ ﻫﺎ . ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ : ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻗﺒﻠﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﻭﺍﺯﮔﻔﺘﻦ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻋﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ !
--------------
ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ‏( ۱۱ ﺁﺫﺭ ۱۳۲۳ ‏) ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﯾﺎ ﻫﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺴﺖ ﺧﺸﻢ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺖ .
ﺳﯿﺪ ﺟﻌﻔﺮ ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ، ﻣﺪﯾﺮ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺁﮊﯾﺮ، ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻓﺮﻗﻪ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺕ ﻭ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ، ﻣﺼﺪﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﻮﺷﺖ : ‏« ... ﺷﻤﺎ، ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺑﻪ ﺍﻣﻼﮎ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﻼﮐﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺍﻏﻠﺐ ﻟﻮﺍﯾﺢ ﺗﻘﺪﯾﻤﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﯼ ﺣﻔﻆ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺎﻟﮑﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﻠﺖ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺑﯿﻤﻨﺎﮎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺷﻤﺎ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻠﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ، ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺪﺍﻥ، ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﻣﻀﺮ ﺩﺍﺭﺳﯽ ﺭﺍ ﻟﻐﻮ ﮐﻨﯿﺪ ‏[ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ۶ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۹ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩ ‏] ... ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺷﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ‏»
ﻣﺼﺪﻕ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺣﻤﻼﺕ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ . ﻭ ﺩﺭﺟﻠﺴﻪ ۲۸ ﺁﺫﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ : ‏« ... ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺍﺳﺖ . ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﭗ، ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ، ﺍﻭﻟﯽ ﻫﺎ ﺳﺎﮐﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﻣﯽ ﻫﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻦ ﺭﻭﺯ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺁﺫﺭ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ؟ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺬﺍﺑﻢ ! ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺣﺮﻑ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ " ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺧﻼﻑ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ." ﻣﻦ ﺍﺯ ‏« ﺁﮊﺍﻧﺲ ﺗﺎﺱ ‏» ﮔﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﺨﺒﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺧﺒﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪﻭ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ؟ ... ﻣﻦ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺭﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻃﺮﺣﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺘﻔﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ ... ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ، ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻡ، ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻡ . ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﯾﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﮑﺸﻢ؟ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﯾﮑﺘﺎﺗﻮﺭﯼ ﺟﺪﺍﻝ ﻧﻤﯽ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺟﻨﮕﯿﺪﻡ؛ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻡ . ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻼﮐﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺍﻣﻼﮐﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﺐ ﻧﻔﻊ ، ﺁﻧﺠﺎ ﺯﺍﺭﻉ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻡ . ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺩﯾﮑﺘﺎﺗﻮﺭﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎﺩﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ .... ﺁﻗﺎﯼ ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ ! ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺭﮊﯾﻢ ‏[ ﺷﻮﺭﻭﯼ ‏] ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﻭﻃﻦ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺩﻡ ﮐﺸﯽ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﻣﻠﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﻭﻃﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ، ﭘﺲ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ . ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﯿﻠﺴﭙﻮ، ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺯﺍﺭﻋﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ... ﻣﻦ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭ ﺯﺑﻮﻥ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺷﻮﺩ . ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﻤﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ... ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺭﮊﯾﻢ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﯾﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ؟ ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻧﻔﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻠﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻣﻌﺎﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ .
ﭘﯿﺸﻪ ﻭﺭﯼ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺳﻮﻡ ﺩﯼ ۱۳۲۳ ﻃﯽ ﺳﺮﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺁﮊﯾﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ٢٨ ﺁﺫﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ :
... ﺧﻮﺩ ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﺍﺧﯿﺮ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﻥ ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ : ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﮐﺮﺩ . ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮﻣﺼﺪﻕ، ﺭﯾﺸﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺳﺎﺩﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ . ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﻦ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ . ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻭﮐﯿﻞ ﺍﻭﻝ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﺸﻮﯾﺪ، ﻗﻄﻌﺎ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯽ ﻏﺮﺽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪﺍﮔﺮﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺍﺯ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻏﺎﺋﺐ ﺷﻮﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﻫﻢ ﺗﻨﻔﺲ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﻗﺒﻠﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯﮔفتن ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻋﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ . ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﺍﮔﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮﺭﻭﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺷﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﮔﺮ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ؟
ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺷﻤﺎ ﺳﺮ ﯾﮏ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﺪ . ﺭﺍﻩ ﺳﻮﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻠﺖ، ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ، ﺑﺎ ﺗﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯾﺨﻮﺍﻫﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ ... ﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺗﺠﻌﯿﻦ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﯼ .
ﻓﻮﻻﺩ ﻗﻠﺐ، ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺍﺳﻼﻣﯿﻪ، ﺹ۱۵۴ - ۱۶۰
ﻣﺼﺪﻕ؛ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ - ﺳﺮﻫﻨﮓ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻧﺠﺎﺗﯽ - ﺟﻠﺪ ﻧﺨﺴﺖ،ﺹ ۵۷،۶۵ ، ۶۶، ۶۹،۷۰ ﻭ ۷۱